این روزها اول یک اثر نوشته می‌شه و بعد از انتشار تازه نقل محافل میشه، در گذشته روال برعکس بود. اول داستانها نسل‌اندرنسل به طور شفاهی نقل می‌شدن و بعد از این‌که طی نقل شدن بین مردم محبوبیت پیدا میکردن، نویسنده یا شاعر تصمیم می‌گرفت در قالب متنی ارزنده ماندگاریش رو در تاریخ تثبیت کنه. داستان‌های رستم و سهراب و بیژن و منیژه هم از این قاعده مستنثی نبودن و با این‌که قرن‌ها از سقوط ساسانیان می‌گذشت، داستان‌های فرهنگ مردم اون زمانه هنوز در دل مردم ایران زنده بود.

10 بهمن