روز درختکاری

  
روزهای پر اهمیت زیادی در تقویم وجود دارد، اما روز درختکاری را به جرات می‌توان به عنوان مهمترین و زیباترین روز زمین انتخاب کرد.  درختان تشکیل دهنده ریه زمین هستند. علت وجودی اکسیژن حضور درختان است. حیات ما و بسیاری از موجودات دیگر بدون وجود سر سبزی های پر سخاوت از بین خواهد رفت.  
 
درختکاری در فلات ایران رسم و آیینی دیرینه است. تاریخ نشان می ‌دهد که ایرانیان باستان، جشن های خاصی داشتند و  مردمان ساکن این گستره جغرافیایی با کاشت درخت با بیابانی شدن عرصه زیست خود مبارزه می‌کردند. براساس باورهای باستانی، سرو کِشمَر، درخت مقدسی است که به یاری زرتشت در کشمرِ خراسان کاشته شد و تا زمان قطع در دوران خلافت عباسیان همچنان پابرجا بود.
روز یا هفته درختکاری در بسیاری از کشورهای جهان در هفته‌های پایانی زمستان یا آغازین بهار گرامی داشته می‌شود.
  ۱۵ تا ۲۲ اسفند به عنوان “هفته منابع طبیعی نامگذاری” شده است که روز اول آن “روز درختکاری” نام دارد. با توجه به تغییرات آب و هوا و کاهش جمعیت درختان، روز درختکاری به عنوان یک رویداد مهم برای جامعه ایران قابل توجه است. 
  
علت نامگذاری روز درختکاری دو شهروندآمریکایی بنامهای “جی استرلینگ مورتون(J.Sterling Morton) و همسرش کارولین جوی” فرانسوی در سال ۱۸۵۴ از ایالت میشیگان به سرزمین تازه شکل گرفته ایالت نبراسکای امریکا، که سرزمینی فاقد درخت وفضای سبز بود نقل مکان کردند.

وی در تلاش برای ترغیب درختکاری به منظور بهبود محیط زیست و زیباسازی چشم‌انداز محیط پیرامون شهر و روستا بود. که “در سال ۱۸۷۲ در ۱۰ آوریل،(۲۱فروردین ماه) ایده او برای پاسداشت روزی برای کاشت نهال” و توجه به درختان ودرختکاری منجر به نامگذاری روزی بنام “روز درختکاری” شد. در آن روز در سرزمین ایالت نبراسکا نزدیک به یک میلیون اصله درخت کاشته شد. 
  “استرلینگ مورتون” از سال ۱۸۹۳ تا ۱۸۹۷ به عنوان وزیر کشاورزی ایالات متحده در زمان رئیس جمهور گروور کلیولند خدمت کرد.

امروز، تمام ۵۰ ایالت آمریکا و همچنین بسیاری از کشورهای جهان، روز کاشت درخت را گرامی می‌دارند. “   
  
اهمیت روز درختکاری : از آن جایی که درختان می توانند در جلوگیری از وقوع بلایای طبیعی به ما انسان ها کمک کنند، در نتیجه وجود هر درخت می تواند سدی در برابر وقوع سیل در نظر گرفته شود. با این کار نه تنها جلوی خسارات وقوع سیل گرفته می شود بلکه، زیبایی شهرمان هم چندین برابر خواهد شد. 
 روز درختکاری؛ بهانه ی قشنگی است که برای آبادانی و ایمن سازی شهرها اقدام کنیم. به یاد داشته باشید با کاشت و پرورش درخت ها به فرزندان خود و نسل های آینده کمک می کنید مانند خدمت بزرگی که پیشینیان نسبت به ما داشته اند. 
  
چه درخت‌هایی را بکاریم؟ قبل از کاشت درختان در روز درختکاری به سلیقه خود سه نکته را در نظر بگیرید: 
• درخت موجود زنده است و به آب احتیاج دارد.

• بعضی از درختان به رسیدگی بیشتری نیاز دارند.

• درختی را انتخاب کنید، که با زیست بوم منطقه هماهنگ باشد و به آن آسیب نزند. 
بعضی از درختان مثل مثل مرکبات به آب بیشتری از درختانی مثل سرو یا چنار احتیاج دارند، پس در طبیعت یا زیست بوم‌های خشک از کاشت درختانی که نسبت به محیط حساس هستند، خود‌داری کنید.

درختی مثل زیتون در مناطق بادگیر رشد می‌کند و درخت نخل به محیطی شرجی و گرم نیاز دارد. سمپاشی برای درختان و آفت‌های آن نیز متفاوت است. برای کاشت درخت در طبیعت درختی را انتخاب کنید، که رسیدگی زیادی نیاز نداشته باشد. 
  
روز درختکاری با طبیعت تکانی محیط زیست شروع می شود : اگر شما هم جزو افرادی هستید که در شهر و منطقه خودتان به هر دلیلی امکان کاشت نهال ها را ندارید، روز درختکاری؛ را می توانید با خانه تکانی طبیعت آغاز کنید.

در این روز با انجام کارهای مشابه دیگری به طبیعت می توانید احترام بگذارید. 
 به عنوان مثال : تفکیک زباله ها، جمع آوری زباله ها از طبیعت، غذا دادن به حیوانات و کمک کردن به آن ها، تمام این کمک ها پسندیده و مورد نیاز می باشند و در صورت انجام هر یک ، شما ادامه دهنده ی این زنجیره پر از عشق هستید. 
  
 روز درختکاری در برخی کشورهای جهان 
در استرالیا  ۲۸ جولای  

در الجزایر  ۲۷ اکتبر   
 در بلژیک   ۲۱ مارس  

در برزیل  ۲۱ سپتامبر   
 در چین   ۱۲ مارس  

در کاستاریکا ۱۵ ژوئن   
در مصر   ۱۵ ژانویه   
در آلمان     ۲۵ آوریل 

درژاپن   ۲۹ آوریل   

 باور ندارم که روزی سروده‌ای را 
 ببینم که به زیبایی یک درخت باشد 
 درختی که دهان گرسنه‌اش 
 به سینه جاری شیرین زمین فشرده است 
 درختی که تمامی روز رو به خدا دارد 
 و بازوان پربرگ خود را به دعا
می‌افرازد
درختی که در تابستان شاید
آشیانه‌ای از سینه‌سرخان را بر گیسوان دارد
و بر سینه‌اش برف نشسته
و با باران هم‌نشین است
اشعار را ابلهانی چون من می‌سرایند
اما، تنها خداست که می‌تواند درخت بیافریند
شعر  "درختان" (Trees) از شاعر آمریکایی جویس کیلمر   را شنیدید که این شعر را در فوریه ۱۹۱۳ نوشت و آن را در ماهنامه‌ای به چاپ رساند.