اختلال مصرف کافئین بر جسم و روان

وابستگی به کافئین یکی از مسائلی است که در جامعه مدرن از اهمیت بالایی برخوردار است. زمانی که مصرف کافئین از حد معقول فراتر می‌رود و به مرحله‌ای می‌رسد که باعث مشکلات جسمی و روحی می‌شود، این می‌تواند به عنوان اختلال مصرف کافئین شناخته شود. این اختلال نه تنها روی سلامت جسمی بلکه روی روان و احساسات نیز تأثیر مستقیم دارد.

نشانه‌های ترک کافئین در افراد معمولاً در بازه زمانی ۱۲ تا ۲۴ ساعت پس از قطع مصرف آغاز می‌شود. این نشانه‌ها می‌توانند تا یک هفته یا بیشتر نیز ادامه داشته باشند. افرادی که به طور مداوم از محصولات حاوی کافئین مانند قهوه، چای یا نوشیدنی‌های دیگر استفاده می‌کنند، ممکن است وابستگی به کافئین یا حتی اعتیاد به آن را تجربه کنند.

علایم وابستگی به کافئین شامل اضطراب، بی‌خوابی و حالت تهوع می‌باشد. افراد معتاد به کافئین ممکن است به دلایل مختلفی مانند مصرف مداوم کافئین در هر شرایط و مکان، تلاش‌های ناکام برای کاهش یا کنترل مصرف، مصرف کافئین با وجود آگاهی از مشکلات ناشی از آن و ادامه مصرف در صورتی که باعث تداخل با کار و مسئولیت‌ها می‌شود، روبرو شوند.

مصرف بیش از حد کافئین می‌تواند منجر به مشکلات جسمی و روحی شود، از جمله اختلالات خواب و اضطراب. همچنین، افراد حساس به کافئین ممکن است به سرعت به عوارض آن نظیر عصبی شدن یا افزایش فعالیت قلبی و عروقی واکنش نشان دهند.

با این وجود، قطع مصرف کافئین و کاهش وابستگی به آن امکان‌پذیر است. بهترین راه برای ترک کافئین، به صورت تدریجی کاهش مصرف و تنظیم مجدد مصرف است تا به مرور زمان بدن به کم‌کردن مقدار مصرف شده عادت کند و علائم ترک کمتر شدید باشند. در صورت نیاز، مشاوره با متخصصان بهداشت و تغذیه نیز می‌تواند در این مسیر کمک کننده باشد.